Çocuk duygusal gelişim sürecinde sevgi, öfke, korku ve kaygı, kıskançlık, sevinç gibi olumlu ve olumsuz duyguları doğal bir şekilde yaşar. Ancak duyguların yaşanma sıklığı, yoğunluğu ve içeriği oldukça önemlidir. Bu önemli ölçüde, çocuğun yakın çevresindeki kişilerin tutum ve davranışlarının yanı sıra çocuğun kişilik özelliklerine de bağlıdır.
Kıskançlık duygusu, kişinin sevdiğini ya da sevdiklerini başkasıyla paylaşamaması ya da sevdiği insanların gözünde değerini, yerini kaybetme kaygısından kaynaklanabilir. Çocuk için, en çok sevdiği ve sevildiğini hissettiği anne-babasını ve onlardan gelen ilgiyi kardeşiyle paylaşmak zorunda kalmak, kardeşine karşı kıskançlık duygusu yaşamasına neden olabilir. Bu duygu çok yoğun ve şiddetli bir şekilde yaşanırsa önemli bir problem olarak karşımıza çıkabilir.